Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2012

ΤΟ ΛΕΞΙΚΌ ΡΟ


Ρο
Ρ =το γράμμα μετά του α,ε,ει,η,ο,οω,υ αναφέρεται εις το ύδωρ.
Ρα-αδαμ-ανθυς= Είναι ο γηγενής, ο έχων το χρώμα της γης, ο ερυθραίος, ο ξανθός Αιθίοψ, είχε δε ο Ραδάμανθυς και υιόν Ερυθρόν λεγόμενον. Ερύθριος δε ήτο και ο υιός του Αθάμαντος-Αδάμαντος. Σημειωτέον ότι ερυθραίος ήτο και επίθετο του Ηρακλέους του έχοντος αμεσωτάτην σχέσιν προς την Κέρκυραν και τους Παξούς. Ο Ραδάμανθυς είχε άλλους δύο αδελφούς τον Μίνωα και τον Σαρπηδόνα.
Ρα-Ρε=βασιλεύς
Ράβα=πόλις προς τω Ιονίω κόλπω, το εθνικόν Ραβαίος(Στεφ.Βυζάντιος)
Ραβάθμωβα=πόλις τρίτης Παλαιστίνης, η νυν Αρεόπολις
Ραββί, ραββά= διδάσκαλος εβραϊκά. Η συγγένεια και η εξάρτησις εκ της ελληνικής είναι καταπληκτική.
Ράβδιδα= Την αρχήν της σημασίας θα αναζητήσωμεν εις τους βράχους και τα σπήλαια, κοιλώματα, λακκώματα. Ράβδωσις η αυλάκωσις. Ράβδιδα τα Σχολεία, λέγει ο Ησύχιος.
Ραβδίζω=Χτυπώ με τη ράβδα (μακρύ ξύλο) τους καρπούς των δέντρων, αμυγδαλιών , καρυδιών κλπ.
Ραβδιστίκι=Μικρά ποσότης της καρυδιάς που δίδεται από τον ιδιοκτήτη της καρυδιάς σε κείνον που τη ράβδισε.
Ράβδωσις= Η αυλάκωσις ῥάβδοι καὶ ἡ διάφυσης τῆς γῆς·
Ραβένια=Χωρία Πωγωνίου Άνω και Κάτω Ραβένια, Ράβεννα πόλις της Ιταλίας με λιμένα επί της Αδριατικής, η οποία αναφέρεται ως κτίσι των Ομβρίων (προϊστορικοί Έλληνες), Ράβανα= πόλις των Σινών ραβέντι σπόρος φρούτου συγγενές με το φαγόπυρο τρώγονται όπως το ρύζι κ.α. και γλυκό “ρεβενί”
Ράγα=πόλις εν Μηδία εκτισμένη υπό Σελεύκου του Νικάτορος εκαλείτο Ευρωπός. Μετωνομάσθη δε και Αρσάκη από Αρσάκου βασιλέως Περσών.
Ράγιο=Θεσπρωτικό χωρίο άλλοτε Ράϊ, και Μονή Ραγίου.Ράγα-Ράγεια-Ράγαι- Ραγιανή πόλεις αρχαίες Μικράς Ασίας.
Ραγούζα=πόλη και επαρχία ομώνυμη της ΝΑ Σικελίας, αλλά Ραγούσα ή Ραγούζα είχαν ιδρύσει οι Επιδαύριοι στη Δαλματία (Λιακόπουλος)
Ραγιάς=Ο υποτελής.
Ραγκούς -ρωγκούς= Λίθους των νήσων Παξών αναφέρονται.
Ραδάμανθυς= Ο ξανθὸς υἱὸς τῆς χρυσὴς Ἑσπερίδος Εὐρώπης καὶ τοῦ Διὸς.
Ραδάμανθυς=Υιός του Μίνωος Ραδάμανθυς, Μίνως καὶ Σαρπηδὼν= Ήσαν τέκνα τῆς Εὐρώπης καὶ ἡ Εὐρώπη θυγάτηρ τοῦ Τιτυοῦ, υἱοῦ τῆς Ἐλάρας. Κατ ' ἄλλην παράδοσιν ἡ Εὐρώπη ταὐτίζεται μὲ τὴν Γῆν-Ἐλάραν. Ἀδελφὸς τῆς Εὐρώπης ἦτο ὁ Κάδμος· ἀλλὰ καὶ οὖτως ὡς καὶ ὁ Προμηθεὺς, Ἡρακλῆς, Ἄτλας, Γάδειρος-Εὔμηλος, Αἰγαίων καὶ εἴ τις ἕτερος, εἶναι πολλὰ ὀνόματα τῆς αὐτῆς μορφῆς τοῦ Χάους-Γαΐου-Βὰλ-Κρόνου.
Ραδί =Μεγάλος βράχος.
Ραδιό- =Τοπωνύμιο Κέρκυρας με μεγάλους βράχους. τοπωνύμιο επαρχίας Βοΐου Μακεδονίας.
Ραδίζω=Διαβαίνω, περνώ συχνά από ωρισμένο μέρος.
Ράδιος=Υιός του Νηλέως και της Χλωρίδος
Ραθάμιγξ=Η σταγών, σταλαγματιά.
Ράθυμος ή αράθυμος=Ο ευέξαπτος, ο έχων εύκολα τα δάκρυα λόγω λύπης, επιπλήξεως κλπ.
Ραΐαν=υγείαν (Ησύχιος)
Ραιδεστόν= Εκαλείτο η πόλις Βυσάνθη εν Θράκη, κειμένη επί της Προποντίδος και Ροδοστόν, όνομα ποταμού.
Ράϊκος=Ο ήλιος, αέλιος, ηήλιος
Ραικός=Έλλην. Ρωμαίοι δε το Γ προσθέντες, Γραικόν φασι (Ησύχιος) αυτή είναι μεταγενέστερη αντίληψη (βλέπε Γραι- Γραικός)
Ραιτία=χώρα εν ευρώπη περιλαμβάνουσα την Ουϊνδελικία και εκτεινομένη από των πηγών του Δουνάβεως ποταμού εως του Ρήνου, σχηατίζουσα επί των χρόνων της Ρωμαϊκής δυναστείας μίαν μεγάλην επικράτειαν εν τη Γερμανία, εις την οποίαν περιείχετο άπασα η νυν Σουαυΐα, εν μέρος της Βαυβαρίας και του Σαλτσβούργου, εν μέγα μέρος της Ε΄βετίας και το προς άρκτον ήμισυ μέρος της χώρας του Τυρόλου και δια της οποίαςέρρεον πολλοί και μεγάλοι ποταμοί. Διάφοροι λαοί υπό διαφόρους ονομασίας κατώκουν το πάλαι την χώραν της Ραιτίαςμ των οποίων τα ονόματα αναφέρενται ως επί πολύ παρά Πτολμ.βιβλ.β΄και Στραβ.βιβλ.δ()
Ραιτική= το Τυρόλο περιοχή κατοικημένη από τος Ραιτούς, η χώρα των εν Ευρώπη Ραιτών περιλαμβάνουσα την επαρχία Ουϊνδελικίαν και εκτεινομένη απο των πηγών του Δουνάβεως ποταμού έως του Ρήνου.
Ράκηλος=πόλις Μακεδονίας
Ρακοκάζανο=Το καζάνι που γίνεται η απόσταξις των σταφυλιών για τη ρακί.
Ρακώτις=ούτως η Αλεξάνδρεια πρότερον εκαλείτο (Στεφ. Βυζάντιος)
Ραμβάς =Ο δήμιος, Ραμβα-βίλα, Μπελα-βίλας.Ρίμβας, ρόμβος.
Ραμβακία=Πόλις της χώρας των Ωριτών εις Ινδία. Ωρεός=Πόλις της νήσου Ευβοίας, οι κάτοικοι Ωρείται και Ωρία η περί τον Ωρεόν χώρα.Στράβων.
Ράμμα = Το εραντισμένο. Η κλωστή.
Ραμνουσία Νέμεσις=εν Ραμνούντι Νεμέσεως ίδρυτο άγαλμα δεκάπηχυ, ολόλιθον έργον Φειδίου έχων εν τη χειρί μηλέας κλάδον
Ραμνουσιάδας ακτάς=Δήμος εν τη Αττική όπου Νέμεσις τιμάται
Ραντήρ=Ο υγραίνων του εσωτερικού κανθού του οφθαλμού.
Ράντζα ή ρέντζα=Οι σκληρές νεύρες, αρτηρίες του κρέατος που δεν μασσώνται.
Ραξ και Ράγα=Ο βότρυς, η άμπελος.
*Ράπας=Πελασγική λέξη (βλέπε Ρώπα)
Ράρος και Ράρειον πεδίον=Της Σαλαμίνος δια το υδατοβριθές.
Ράξεμε=Δώσε μου.
Ράπται=φαράγγια, χαράδρες. Γέφυραι (Ησύχιος)
Ράπτα=μητρόπολις των εντός Αιθιόπων Ράπτα =όρμος, Ράπτος ποταμός, Ράφτη Πελοποννήσου, Πόρτο Ράφτη Αττικής
Ρατώος=Ποταμός χυνόμενος εις τον Αχελλώον.
Ραφοματιά ή ραφαμάδα=Σχισμή η μικρή χαραμάδα, χαραματιά.
Ραχί=Το στέμφιλον
Ραχία=Τα κύματα της ανυψουμένης θαλάσσης.(Ηρόδοτος) ραχία και άμπωτις εκ παραλλήλου.
Ραχία=πας πετρώδης αιγιαλός, ρόθος =το από των κυμάτων ψόφον, ψόφος =ήχος κτύπος. Ζα-ραχία, Ζα-ρούχλα, Ζα-ρουχλέϊκα (Πελοπόννησος)
Ραχμάνι= γνωστό ως πολιτισμός του Ραχμανίου είναι η συνέχεια οικισμών κοντά στο Βόλο που καλύπτει το τέλος της Νεολιθικής εποχής ή αλλιώς της Χαλκολιθικής, βρίσκεται στην παραθαλάσσια θέση και δείχνει πως υπήρχε ανεπτυγμένο σημαντικό δίκτυο αναταλλαγών μεγάλων αποστάσεων (εκδόσεις Δομή). Ραχμάνινωφ σημαντικός Ρώσος συνθέτης
Ραχοκοκαλιά=Σπονδυλική στήλη.
Ράχος=Το κλήμα της αμπέλου.
Ραχούλια=Συνεχόμενες μικρές ράχες, άλλως ραχούλες.
Ραχτάδες=χωρίον Κερκύρας
Ραψάνη=Όν. πολίχνης στην επαρχία Τυρνάβου Θεσ. Ρουψιά=Χωρίον Πωγωνίου, Ραψομανίκης Επώνυμο Κερκύρας Ραψωδός=ράπτω +ωδή, συνθέτης ωδών ή αοιδός της αρχαιότητος. ραψωδία =αυτοτελές μουσικό τμήμα επικού ποιήματος :ραψωδίες Ιλιάδος-Οδύσσειας
Ρε= Νέφος.
FΡέα=Θ. Του Ουρανού και της Γαίας, γυνή του Κρόνου, Μ. του Διός, Ποσειδώνος, Άδου, Εστίας, Δήμητρος, Ήρας. (Ομηρικό Λεξικό Κοφινιώτη)
Ρέγκα = αρχ η αρίγκη, ψάρι
Ρέγουλο=(ορέγομαι αρχ.)Η επιθυμία, τα μέσα που κάνουν τη ζωή μας ευχάριστη (Ηπειρος). “Σιγά-σιγά- με ρέγουλο” (Κέρκυρα).
Ρέγουμι=ορέγομαι, επιθυμώ Κυκλάδες
Ρέζας=ο βασιλιάς στην αρχαία Θρακική (Θραξ-Ήπειρος)
Ρεζές=Ο νυν μενδρεσές των θυρών, παραθύρων κλπ.
Ρείθρον Ρέω, ρην, ροή= Αναφέρεται εις το ύδωρ.
Ρείθρον= Ερειθρό-ερυθρό, Ερέτρια. Από κει έλαβε την ονομασία της και η Ερέτρια που είναι τόσο συνδεδεμένη ιστορικά με τα νησιά της Κέρκυρας και των Παξών.
Ρείτος =Ρύαξ στην Κορινθία.
Ρεκάζω=Φωνάζω πολύ δυνατά.
Ρεμπάπι=Είδος παλιού χορού.Μουσικό όργανο που μοιάζει με την Κρητική λύρα.
Ρεμπέτικο=Αρχαία ρέμβη –ρεμβάζω, στοχάζεται κινούμενος. Οι κινήσεις του χορού έχουν αποτυπωθεί σε αρχαία αγγεία.Βλ. ρόμβος.
Ρέντα=Αρέντα, ρέω, τρέχω.
Ρεντίφι=Άτακτοι Τούρκοι στρατιώται, πραγματική πληγή των χωριών.
Ρέντζελα,Ρέγκουλα ή Ρέτσικα= Παληόρουχα, τσόλια.
Ρεοντινό=Μονή της επαρχίας Τσακωνίας ρεόντων=παρερχομένων.
Ρεσιάρης=Ο εριστικός φίλερις, οξύθυμος.
Ρετσίνα=Είδος καθημερινης χρήσεως ύφασμα ίσως από το όνομα του εργοστασίου Ρετσίνα Πειραιώς. Αλλά και είδος κρασιού που περιέχει ρητίνη
Ρετσέτα=Η συνταγή του γιατρού.
Ρεύω-Ρέψω=Διαρρέω, διαλύομαι.
Ρηβαίος =Ποταμός Βιθυνίας.
Ρηξήνωρ=Υιός του Ναυσιθόου, αδελφός του Αλκινόου βασιλέως των Φαιάκων.
Ρήνη ή Ρηναία-Πετρίεσσα= Αι νήσοι των Παξών καὶ Κελαδοῦσαι καὶ Δονοῦσαι, δόναξ δὲ ὁ αὐλὸς ὁ παράγων ἦχον ἐμμελῆ· καὶ δονέω, σείω, τινάσσω, οἰστρηλατῶ, διεγείρω ἦχον. Περὶ τὰς Δονούσας ταύτας Νήσους τὰς ἀείποτε χειμαζομένας ὑπὸ τῶν ἀνέμων, ἀνεζητήσαμεν καὶ τὴν ὁμηρικὴν δυσχείμερον Δωδώνην καὶ τὸν Δωδωναῖον Πελασγικὸν Δία, ὅν ἐπικαλεῖται ὁ υἱὸς τοῦ Πηλέως καὶ τῆς Θέτιδος ἥρως Ἀχιλλεὺς.
Ρήνια=Ειρήνη, αγάπη Ρηνιάζω=ειρηνεύω.
Ρήσσος= Ποταμός Τροίας.
Ρήσσος=Βασιλεύς της Θράκης.
Ρίγανη=Αυτοφυής, ο ρίγανος των αρχαίων.
Ρίγη (κερκ.) =Μεγάλα κλαδιά για πέργουλο ή για καταβολάδα.
Ριγηλόν=Ριγήλη, φοβερόν, Ριγγλάδες Κέρκ.τοπων.
Ρίγμα= Ρίγματα, μολύνσεις των δακτύλων στα χέρια.
Fριζα=Ρίζα αλλά και Βρίζα φυτό.
Ριζάφτι=Η ρίζα,το οπίσθιο πλαϊνό μέρος του αυτιού.
Ριζόνυχα= Οι παρωνυχίδες.
Ρίθια=Οι όρνιθες, κόττες.
Ριμπάπ’ =Ξυλοκόπημα.
Ρίμφα= Ταχέως. (Απολ. Σοφιστού)
Ρίνα=είδος ψαριού, αργότερον η ρίνη =όργανον για λείανση σκληρών σωμάτων η λίμα, η λίμα=και πείνα
Ρίον=Ακρωτήριον όρους.
Ριτζιάς.=Θερμή παράκλησις.
Ρόβδυδα =Τὸ Σχολεῖον ράβδιδα, λέγει ὁ Ἡσύχιος, τὰ διδασκαλεῖα αλλά και λακκώματα.
Ρόβη=Κτηνοτροφικό φυτό (χόρτο).
Ροβήτσα=όσπριο είδος μικρού φασολιού
Ροβολάω=Κατηφορώ από μέρος ψηλό.Έχει την έννοια και του επαναναστατώ. πλανώμαι περιφέρομαι εξ ου και η γαλλική λέξις Revolution = επανάστασις. Ροβόλα προς τα κάτω.
Ροβόβολο ή ροβόλι=Περίστροφο, ρεβόλβερ.
Ροβόλο ή χερόβολο =Μικρό δεμάτι από στάχυα όσα μπορεί να περιλάβει το ένα χέρι.
Ρόγα=Η αμοιβή εις είδος ή χρήμα που λαμβάνουν οι μισθωτοί ποιμένες και βουκόλοι.
Ρόγα=Ο καρπός του σταφυλιού, η ρόγα. Ρογοί εν Ιταλία , Ρωγοί παρά την Άρτα.
Ρόγγια =Τοπωνύμιο των Παξών. Εκχερσωμένη γη.
Ρογγοί και ρωγοί= Οι βράχοι. Ρόγγια, βραχώδεις καὶ σπηλαιώδεις τόπους.
Ροδάμανθυς=Ο βασιλεύς και κριτής του Άδου. Ρωγοί παρά την Άρταν κτισμένου επί βράχου.
Ροδάνι=Εργαλείο με το οποίον κλώθουν εύκολα και γρήγορα το υφάδι.Εργαλείο που χρησιμοποιείται για την εύκολη άντλησι νερού από τα πηγάδια και στέρνες.
Ροδανός =Ποταμός
Ρόδεια= Θυγάτηρ του Ωκεανού.
Ρόδη= Θυγάτηρ του Ποσειδώνος
Ρόδι=Ρόϊδι, ροϊδιά, η ροιά=Το δένδρον και ό καρπός της. Πολλά τοπωνύμια Ηπείρου –Κερκύρας, Ροδίνες, Ρόδος, Ρόδα, Ροδιά, Ροδία κλπ.
Ροδοδάκτυλος=Η ροδόχρους από μέρους καλή.Είρηται δε δια τας κατά την ανατολήν φαινομένας ακτίνας ηλίου.(Απολλώνιος Σοφιστής)
Ροδόπη= Θυγάτηρ του Ωκεανού.
Ρόδος =Θυγάτηρ της Αμφιτρίτης. Ρόδος θυγάτηρ της Αλέας και του Ποσειδώνιος, εκαλείτο Μακαρία.
Ροδόσταμος=Ροδέλαιο.
Ρόζος=Το μέρος του κορμού που φύονται οι κλώνοι.
Ροιὼ =Μυθολογεῖται ὡς θυγάτηρ τοῦ Σταφύλου, οὗτος δὲ τοῦ Διονύσου. Θυγατέρες δὲ τῆς Ροιοῦς οἱ οἰνοτρόποι Οἰνὼ, Σπερμὼ, καὶ Ἐλαῒς, ρωάδες αἱ ἄμπελοι. Ροιώδης δὲ ὁ Διόνυσος, ροδέα ἡ ἄμπελος· καὶ ρουσὶ κοινῶς ἡ σταφυλὴ.
Ρόκα= Η γνωστή ρόκα ηλακάτη.
Ροκώνω=Αποκρύβω επιμελώς, φιλάσσω, επιφορτώνω.
Ρόμβος αρχ.= Ρό(μπ)ος. Ρομπά-τες= χωρίον Πωγωνίου. Ρομποτό=χωρίον Θεσσαλίας.Ρομπό-λα=Ποικιλία σταφυλιού της Κεφαλληνίας και το κρασί που παράγεται από αυτό. Επώνυμο Ρομπο-τής (Ρομπότ), Ραμπα-βίλας (βλ.λ.ραμβάς),Ρούμπος, Ρόϊμπας, Ρίμπας, Ρουβάς. Εξ αυτού ρέμβω-ρεμβάζω, ρεμπέτης -ρεμπέτικο.
Ρόμβος αρχ.= ρόμβος γεωμετρικό σχήμα,
Ρονίτσα=Τοπωνύμιο.
Ρόπας=Ποταμός Κερκύρας (βλέπε ρώπα)
Ροπώνω=Χορταίνω, ρουπώνω.
Ρότα, ροταρία=Τορύνιον=ανακάτωμα με την ξυλοκουτάλα.
Ροτακίζω=Τραυλίζω φθόγγον.Οι Αιολείς ρωτάκιζαν (ρ=ς αντι ς=ρ).
Ρούβελας=Καλογιάννος μικρό κόκκινο πουλί.(κερκ.)
Ρούβων=Ποταμός.
Ρούγα=Ελεύθερος και πλατύς δρόμος.(Κερκ.Ηπειρ.)Κοινή αυλή σπιτιών, προαύλι.
Ρουγκαλιέμαι=Ρεύομαι στομαχικά.
Ρουμάθα=Αρμαθιά Κερκυρ. λέξη
Ρουμάνια=Πυκνό δάσος, λαγκάδια άγρια.
Ρούμανος=Ξύλινος χοντρός σύρτης που εξασφαλίζει εσωτερικά το κλείσιμο της πόρτας.
Ρουμένω=Ωριμάζω.
Ρούμπος=Ανεμολόγιο.Μεγάλη μπουκιά στο στόμα (κερκ.)
Ρούντο= Μαλακό, πολυτελείας προκειμένου για μαλλί.Από ρούντα προβατίνα που έχει μαλακο αλλ’ αραιό και κοντό μαλλί, κατάλληλο κυρίως για την κατασκευή βελέντζας..
Ρούπι=Υποδιαίρεσις του γροσιού και του πήχεως.
Ρούσιος ή Ρούσος= Ο ξανθομάλης, Ρώσης επίθετο Κερκύρας, Ρωσία.
Ρουτί= Το υποκάμισο.Λέγεται πως είναι ο πολύπτυχος χιτών της αρχαίας Ιωνικής στολής.Πλατειά μανίκια σαν άσπρα ράσα.
Ρούφος= ξανθοκόκκινος, Ετρουσκικά
Ρουχάζω=Ρογχαλίζω κοιμώμενος. Ρουχαλιάρης=κείνος που που κατά την αναπνοή συρίζει ελαφρώς λόγω στηθικής παθήσεως.
Ρουχαλιά= Φτυσιά παχειά κυρίως από φλέμα.
Ρουχνάω=Ροχαλίζω.
Ρουχτσούκιον=όνομα πόλεως της Βουλγαρίας επί του Δουνάβεως(Πρωΐας)
Ρρ =Τα δύο Ρρ μπροστά σε πολλές λέξεις ήταν η προφορά των παλαιών ανθρώπων, όταν επεβλήθη η γραμματική των Αλεξανδρινών το ένα ρ αντικατεστάθη με δασεία αλλά ποτέ δεν επροφέρετο κατά την ομιλία όπως και όλη η σημειογραφία πάνω στις λέξεις, αντ’αυτού αντικατεστάθη με τη γραμματική υποχρέωση, έτσι σιγά-σιγά χάθηκε η προσωδιακή απόδοση όλης της ελληνικής γλώσσης.
Ρράντζεα= Πελασγική λέξις η ρίζα του βουνού, πρόποδες.
Ρρέδθι=Στεφάνι, στεφάνι, η κυκλοτερής λαβή των αγγείων.
Ρρέμπι-ρρέμπες=Πελασγ.λ.Ρεύμα, ρύμβος, δίνη, ορμή.(Θωμόπουλος)
Ρρενόγ=Πελασγ. λ.ρογώ, ακμάζω.
Ρρις-ρριτ=Αυξάνω, ανασταίνω, ανατρέφω.
Ρροκ=Συλλαμβάνω, πιάνω, ρρόκεα=συλλαβή.
Ρύαξ, Ρούβων=Ποταμός.
Ρυθμός=στην ιωνική διάλεκτο ρυσμός, η λέξη πρωτοεμφανίστηκε στον Αρχίλοχο, “γίγνωσκε δ’ οίος ρυσμός ανθρώπους έχει”= μάθε ότι ένας χαρακτήρας κυβερνά τους ανθρώπους ή τους κρατά δέσμιους. Στην αρχή η λέξη ρυσμός δεν είχε μουσική σημασία. Ως μουσικός όρος χρησιμοποιήθηκε κυρίως τον 4ο αι.π.Χ. Ο Αριστόξενος είναι ο πρώτος που μελέτησε το φαινόμενον του μουσικού ρυθμού.Τα υλικά του ρυθμού είναι οι λέξεις, το μέλος και η κίνησις του σώματος. Στη μουσική ο ρυθμός γίνετι αντιληπτός μόνο ακουστικά και οπτικά.(Σόλων Μιχαηλίδης)
Ρύνδακας=Ποταμός.
Ρυτά-ρύτα=Αμέσως, ευθύς.
Ρυτός=Ρευστός.
Ρχεουνόας=Ο άνθρωπος που επινόησε την ανθρωποειδή εικονογραφική γραφή ήταν Σελλός Ιερεύς και δάσκαλος.(Καραβά-Γαλάνη Μ.)
Ρω=Μικρά νησίδα του Αιγαίου απέναντι από τα παράλια της Μικράς Ασίας με τελευταία κάτοικο την “Κυρά της Ρω” η οποία ύψωνε καθημερινώς την Ελληνική σημαία όσο ζούσε.
Ρωγοί=Κάστρο των Ρωγών. Βρίσκεται κοντά στο χωριό Κερασούντα πάνω στην αρχαία πόλη Βουχέτιον, η οποία ήταν σταθμός για όσους έρχονταν από τη νότια Ελλάδα και κατευθύνονταν μέσω Πολυστάφυλλου και Μελιανών προς το ιερό της Δωδώνης.
Ρώγας=Τας θυρίδας. “ανά ρώγας μεγάροιο” Απολ.Σοφιστού.
Ρώμη=Πόλις Ιταλίας. Δύναμις, ισχύς, όγκος.υγεία, ανδρεία (Ησύχιος)
Ρωμανία=όνομα του Α τμήματος της Πελοποννήσου επί Ενετοκρατίας
Ρωμανού, Ρουμανάδες=Τοπ.Ηπείρου Ρωμανάδες στην Κέρκυρα Ρουμανία κράτος
Ρώπας=Το Πελασγικόν ΡΑΠΑ συναντάται και εις την Σακνσκριτική και παλαιοτάτην Ιωνικήν, σημαίνει την καλάμην η οποία αφθόνως φύεται “τους τόπους εν οις ρώπες φύονται” και Ρόπα λιβάδι Κερκύρας, Ρωπίλας οι κάτοικοι της Κέρκυρας εννοούν πετρώδες υψωματάκι.(βλέπε Ωρωπόν)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου